Zoals ik al eerder schreef, moesten we vorige week woensdag met Mini-D naar de kinderarts. Omdat Maxi-D de week erna haar Cito-toets zou hebben en we niet wilden dat zij zich zorgen zou gaan maken om haar kleine zusje, besloten we om even stil te houden wat er precies werd afgesproken tijdens dat bezoek aan de kinderarts.
Inmiddels heeft Maxi-D de Cito-toets afgerond (begin maart volgt de uitslag), hebben we haar geinformeerd en kan ik hier dus wat meer vertellen. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Mini-D moet dinsdag voor 3 à 7 dagen worden opgenomen in het ziekenhuis. De arts vertrouwt de stuipjes die ze heeft (en die wij tot nu toe "groeistuipjes" noemden) niet, en wil onderzoeken of ons kleintje een vorm van epilepsie heeft.
Woensdag krijgt Mini-D een E.E.G. (het meten van hersenactiviteit met een soort van high-tech badmuts met elektroden eraan) om te kijken of de arts het bij het juiste eind heeft (ik persoonlijk denk van niet, maar goed, ik ben dan ook geen dokter). Daarnaast is het voeden nog steeds een drama en daarom willen ze, door haar een paar dagen te monitoren, proberen te achterhalen wat er loos is. Ik mag dag en nacht bij haar blijven in het ziekenhuis en uiteraard mag ze bezoek ontvangen. We proberen er maar een feestje van te te maken en hopen dat ze heel snel weer naar huis toe mag.
In de tussentijd hebben wij ook niet stil gezeten en zijn we gisteren met Mini-D naar een osteopaat geweest. Wat een wereldvent: hij was heel schattig met ons kindje en concludeerde al heel snel dat er in de nek van ons meissie het e.e.a. geblokkeerd is, waarschijnlijk doordat ze in mijn buik heel lang in een dwarse stuit heeft gelegen. Doordat haar hoofd niet lekker "voelt" kromt ze haar lijfje als een soort banaantje. Daardoor liggen haar maagje en haar darmpjes in de verdrukking en daarom gaat het eten ruk en voelt ze zo gespannen aan. Klinkt simpel he?
Hij deed ongeveer 20 minuutjes oefeningetjes met haar en we zagen haar met de minuut verbeteren. Hij leerde ons hoe we die oefeningen thuis ook moeten doen (na elke fles) en heeft ons aangeraden om na de ziekenhuisopname nog 1 of 2 behandelingen te doen.Meteen na de behandeling dronk ze in de auto een fles van 90 cc leeg (een wonder, echt) en daarna sliep ze dik 3 uur (alweer een wonder). Nu thuis drinkt ze weer wat minder maar we merken wel dat haar lichaamshouding beter is en we oefenen braaf met haar. Uiteraard maken we na de ziekenhuisopname meteen weer een afspraak met hem.
- Wordt vervolgd -
vrijdag, februari 06, 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Ik heb al járen epilepsie en daar is goed mee te leven hoor (met medicatie). Maar op de een of andere manier vind ik de conclusie van de osteopaat een meer logsiche, ook omdat ze zo goed reageerde op die pijnstiller. Maar goed, het leven zit niet altijd logisch in elkaar en dus is het goed om heel breed in te zetten. Succes ermee!
hoi patti en berry
ik wil jullie heel veel sterkte wensen de aankomende dagen dat mini D in het ziekenhuis moet verblijven.
ik denk aan jullie.
liefs en een dikke knuffel voor D&D.
PETRA
Lieve Pat en Berry,
Ik zat je verhaal te lezen en ik kan niet anders zeggen dan wat klote( sorry voor het taalgebruik) We hadden met Noah een soorgelijk iets, ik was 1,5 uur bezig met voeden voor een paar lullige cl. tot we bij een osteopaat terecht kwamen en hij met sprongen vooruit ging. Ik ben ongeveer nu 5x geweest en hij kan nu goed drinken. Verder zijn we ook andere flessen met andere spenen gaan gebruiken (difrax s fles met dental spenen) en ook dit had veel effect. Ik wens jullie heel veel succes en sterkte!! Kunnen we ook niet weer eens telefonisch bijkletsen? Liefs Maris
Goed om op meerdere plaatsen te gaan en dat de osteopaat zo'n goed effect op mini D heeft! Hopelijk is het wat hij zegt en vinden ze in het ziekenhuis geen andere enge dingen. Spannende dagen voor jullie..sterkte
Een reactie posten