Dubbel

Vanmiddag, om een uur of 12: B. en ik hadden boodschappen gedaan en wat gedronken in het winkelcentrum. Buiten was het inmiddels gaan regenen, en eenmaal terug op het dak van de parkeergarage haastte ik me dan ook naar de auto toe (want nét een nieuw kapsel en geen zin in een verregend hoofd).

Met het knopje op zijn sleutelhanger ontgrendelde B. de deuren en ik rukte ongeduldig aan mijn portier. Dicht. Gdvrkut! B., maak nou OPEN! snauwde ik richting mijn ega. Hij IS open, katte B. terug. Terwijl hij die woorden uitsprak, trok hij aan zijn portier. Hartstikke dicht. Huh? Nog maar eens op het ontgrendelings-knopje drukken dan. Weer niks, de deuren waren dicht en bleven dicht (en ondertussen verziekte dikke druppels regen mijn versgeknipte coupe alleen maar meer).

Ik keek richting B. en barstte in lachen uit. B. draaide zich om en lag (of zag?) ook dubbel. Pal naast de auto waarvan wij de deuren probeerden te openen, stond precies zo'n zelfde auto. Zelfde merk, zelfde type, zelfde kleur. Ónze auto welteverstaan.